Żółta wstążka ma obroży psa

-

 Co oznacza? 
Ni mniej, ni więcej - nie dotykaj mnie, cenię sobie swoją przestrzeń, mogę ugryźć, mogę skrzywdzić, mogę zabić...

Byłam z Bergiem na szczepieniu.  
Siedzę w poczekalni.
Podchodzi paniusia: Jej, jaki piękny pies! Mogę pogłaskać?
Ja, sucho: Nie.
Paniusia: Ale dlaczego. Taki śliczny... Ciuciuciu... Mogę?
Ja: Powiedziałam - nie. 
Paniusia: Ależ pani niemiła...
Ja: Droga pani, ten pies prawie zagryzł swojego poprzedniego opiekuna. Jest po przejściach i ma problemy z agresją. Cały czas nad nim pracuję. Siedzę tu jak na szpilkach, modląc się, żeby nie zażarł jakiegoś pacjenta w poczekalni. W ułamku sekundy rzuci się do pani tętnicy szyjnej, w dupie mając pani ciuciuciu. WYSTARCZY?

 Paniusia zbladła i wycofała się z poczekalni ma wstecznym.
Proszę pamiętać: jedno NIE powinno wystarczyć. :(

Komentarze

  1. Anonimowy30 listopada 2025 13:06

    Nie wiedziałam o takim oznaczeniu. Nie wiem, czy ktokolwiek z moich znajomych o nim wie. Dziękuję za poszerzenie horyzontów. A NIE znaczy NIE. Kropka.
    pani z apteki

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wieczornie...

-
  Nastaje późny wieczór. Czas na spanko. Psy moszczą się ma fotelach, kanapie, legowiskach, łotewer. Koty rozkładają się w różnych miejscach, gdzie im akurat wygodnie - kanapy, fotele, łózka, łotewer. Dom cichnie, światła gasną, żywy inwentarz rozkosznie pochrapuje - warunki idealne do wejścia w fazę REM, co z reguły jednak zajmuje mi trochę czasu. A w godzinach 5-7 rano, gdy NAJLEPIEJ MI SIĘ ŚPI, ma miejsce KOCI-MIAUWA-ARMAGEDON. Totalna rozpierducha. To, zdaniem tych małpiszonów, jest idealny czas na: - naparzanie się po pyskach, - głośne dyskusje o tym, kto jest tu wyżej w hierarchii i dlaczego, - tłumną integrację przy kuwetach, bo AKURAT wszystkim się zachciało jednocześnie (szuuu.... szuuuuuu... szuuuuuuu.... wykopaliska żwirkowe wcale się nie niosą po całym strychu nad moją głową, nic a nic...), - koci pociąg przejeżdżający mi po głowie, żołądku i nerach. Dodatkowe atrakcje to: - "Chooo... Sprawdzimy, czy ten kubek, gdy się go trąci łapą, spadnie" (owszem, spadnie), - ...
Czytaj więcej

Wyszłam za mąż, zaraz wracam

-
 Długo, bardzo długo mnie nie było.  Wiem. Sporo się w moim życiu wydarzyło od tego czasu i musiałam kompleksowo przearanżować swoje życie. Choć wiele się w nim nie zmieniło. Po raz drugi w życiu powiedziałam TAK, choć zarzekała się żaba błota... Ale przeszło mi jakoś przez usta, choć po długich rozważaniach. Nie usuwałam tego bloga, bo czułam, że jednak chcę tu wrócić. I wróciłam. Nie wiem, czy na dobre, czy tylko na chwilę.
Czytaj więcej

Iwa...

-
 Poprzestawiało się trochę w moim psio-kocim towarzystwie. Po śmierci Bakiego, którą odchorowałam okrutnie, musiało minąć kilka miesięcy, zanim dom u mnie znalazł Berg - młody pies w typie labradora, który pierwsze swoje 1,5 roku życia spędził na łańcuchu, głodzony i bity. Został przyprowadzony do lecznicy w celu uśpienia, bowiem dotkliwie pogryzł "opiekuna", rzuciwszy się mu do gardła. Animalsi go uratowali i wyszarpałam go z klatki gminnej w Sandomierzu, nie bacząc na koszty. Pracuję z nim aktualnie i jest coraz lepiej - to młody pies. Kocha mnie bezgranicznie, choć napady agresji miewa - wobec innych psów. Swojego stada nie tyka. Swoje stado lubi. Odeszła też moja Iwa, moja najstarsza kotka mco. Dziś mogę w miarę spokojnie o tym napisać, choć emocje we mnie nadal silne. Nie będę się wgłębiać w historię choroby Iwci -leczyłam u niej ropień, który pojawił się praktycznie z dnia na dzień. Na antybiotyk zareagowała super, ale myślę, że pokonała ją sepsa... Byłyśmy umówione na ...
Czytaj więcej