Jak koń po westernie...

-

Taka jestem zrąbana. 

Koniec roku na moim zakładzie jest dla wszystkich upiorny.
Kolega - zamiast wstukać na klawiaturze sieciowego skanera swój kod logowania - zaczął wykręcać numer do przychodni.
Dostałam akta od szefa - PILNE! Po pięciu minutach dostałam akta od szefowej - PILNE! I, miauwa, CO TERA? No przeca się nie rozdwoję (jak ta nieszczęsna żaba, gdy król lew wydał zwierzętom rozkaz podzielenia się na piękne i mądre).
Dodatkowo mam weekendowy dyżur pod telefonem. I telefon się rozdzwonił. OCZYWIŚCIE. Zatrzymanie i areszt, OCZYWIŚCIE. Pięć sobotnich godzin z życia odebrane na zawsze. Tyle dobrego, że współpraca z sądem od wczoraj bdb - świetny kontakt, zero fochów i wzajemne porozumienie dusz (ten UCZUĆ, kiedy nie tylko ty masz spieprzony weekend).

Wróciłam do domu i padam na ryj, przysięgam.

Są takie dni w życiu żółwia, że po prostu musi dać komuś w mordę.
A ja nie mam komu. :(

Komentarze

  1. Anonimowy16 grudnia 2023 11:53

    Chcesz się zamienić? O trzeciej w nocy dzwonek do apteki, otwierasz okienko a tam pan z rozbrajającym uśmiechem. Chciałem kupić tabletki na kaszel, ale nie mam pieniędzy, więc przyjdę jeszcze raz. I przyszedł kiedy wreszcie morzy cię sen. A przez cały dzień prawie 400 osób po leki "ratujące życie". Po 10 godzinach nie odróżniasz już syropu na kaszel od lactulozy. Czasem po południu wpadnie jakiś mundurowy i wtedy opowiadamy sobie, kto ma gorzej. :)))) Miłego weekendu. K.Z.

    OdpowiedzUsuń
  2. tezMonika19 grudnia 2023 06:12

    Czy ten kolega ten numer do tej przychodni - to moze zdrowia psychicznego? Bo ja tez ale nie az tak;) Trzymaj sie, nastepny rok bedzie stanowczo lepszy! Stanowczo!! to znaczy znajdzie sie ktos komu bedziesz mogla dac w morde!

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Muszę się wygadać, cholera jasna... (będę przeklinać)

-
 Przyszłam wczoraj tak zrąbana z pracy, że wieczorem wypuściłam psy, poczekałam, aż wrócą i poszłam spać o dziewiętnastej. Co było do przewidzenia, obudziłam się w środku nocy. Odczytałam wiadomość od córki z sąsiadów z zapytaniem, czy jest u mnie ich sunia. (W mroźne noce zabierałam malutką Sonię do siebie na noc, bo u siebie nie miała wstępu do domu. :( . Moje suki od jakiegoś czasu próbowały ją atakować, więc instalowałam małą w zamkniętym pokoju, a rano wypuszczałam. Ona nigdy sama nie weszła na posesję, gdy moje psy były na zewnątrz.) Zasnęłam ponownie, a rano odpowiedziałam na wiadomość pytaniem, czy Sonia się odnalazła. Niestety nie wróciła do domu i po powrocie sąsiada z pracy mieli wyruszyć na poszukiwania. Postanowiłam rozejrzeć się po okolicy wcześniej, jako że dziewczynka zapłakana, a ja jestem również bardzo emocjonalnie związana z Sonią. Znalazłam ją... Leżącą w moim ogrodzie... Martwą... Podobno w nocy już debile walili petardami. Nie słyszałam, spałam... Może samoch...
Czytaj więcej

Albowiem zeszłam srogo...

-
  Weszłam ci ja dziś wieczorkiem na pewną kocią grupę (czort mnie jakiś podkusił) i przeczytałam MĄDROŚĆ ROKU (a mamy dopiero marzec): "Koci FIP jest efektem mutacji KORONAWIRUSA. Więc nie jest zaraźliwy. To nie wirus, to tylko mutacja." Jprdl... Po cholerę ja tyle czasu zmitrężyłam kończąc weterynarię i uczyłam się diagnostyki chorób naszych braci mniejszych? Wszak w sieci jest tylu echspertów, którzy w krótkich słowach mi wyjaśnią, że zmutowany wirus to już nie jest wirus, więc nie zakaża już, spoko, a koronawirus i herpeswirus, to jeden pies i na wuj drążyć temat. Zabrnęłam już oto na koniec internetów, załamałam się sromotnie i uznałam, że czas na reset. :(
Czytaj więcej

Wkurw-post

-
  Co i rusz na fb czytam post o zagubieniu kota czy psa. Wyszedł i nie wrócił no... I scyzoryk mi się w kieszeni otwiera, Od razu zaznaczę: - jestem absolutnie przeciwna wypuszczaniu kotów - są zagrożeniem dla ekosystemu, jako bezwzględne drapieżniki, oraz same są zagrożone - przez atak dzikich zwierząt, potrącenie przez głupka w szybkim samochodziku oraz trafienie w ręce psychola, - jestem absolutnie przeciwna puszczaniu psów samopas - powody jak wyżej. Trzy razy z posesji spierniczył mi Baki, demolując panel ogrodowy i udając się na wędrówkę w celu odnalezienia sensu życia. Umierałam wówczas ze strachu i rozpaczy, a gdy w końcu panicz wrócił, nie wiedziałam, czy go przytulić, czy zabić. Płot został zabezpieczony i pies jest bezpieczny. Co do kotów - no miauwa - zaliczyliśmy trzy mieszkania, aktualnie mieszkamy w domu... Nigdy, ale to NIGDY nie dopuściłam do sytuacji, żeby kot niewychodzący wydostał się na zewnątrz. Mając pod opieką zwierzęta, jestem nadczujna, mam oczy dookoła gł...
Czytaj więcej