Oto, jak spędzam urlop

-

 Mniej więcej wygląda to tak:

  • Idę do kuchni - Bakisław i Mary za mną.
  • Siadam przy stole - Bakisław i Mary wracają na kanapę.
  • Rudolf chce na dół, wstaję wpuścić - Bakisław i Mary za mną.
  • Znowu siadam przy stole - Bakisław i Mary wracają na kanapę.
  • Lara chce na dół, wstaję wpuścić - Bakisław i Mary za mną.
  • Z wzdechem ciężkim siadam przy stole - Mary wraca na kanapę, Baki kładzie się na podłodze (już się psu nie chce).
  • Rudolf chce na górę, wstaję wpuścić - Mary za mną, Baki tylko podnosi głowę (coraz bardziej się psu nie chce).
  • Siadam, kuźwa, przy stole - Mary wraca na kanapę.
  • Lara chce na górę, Rudolf chce z powrotem na dół, wstaję - Mary za mną, Baki wodzi za nami samym wzrokiem (kompletnie się już psu nie chce).
  • Siadam przy stole #@#^&%&^&* - Mary się patrzy pytająco: "Ale na pewno?"
  • Nie, miauwa, hauwa, nie na pewno, idę do wc - Mary za mną, Baki też, bo zauważył zmianę trasy - nie ma jeszcze drzwi, nie ma prywatności.

Zatem jest tu chwilowo wesoły autobus.
Ale gdy zaciskam zęby i mruczę pod nosem: Kocham zwierzęta, kocham zwierzęta, naprawdę kocham zwierzęta, trochę pomaga...

Komentarze

  1. Alicja12 listopada 2020 11:32

    A może wyciąć małą dziurkę do przechodzenia dla kociastych a pchlarze będą mogły włożyć tam najwyżej łepek?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. niutax12 listopada 2020 23:07

      Na razie tylko Rudolf i Lara przechodzą. Reszta obserwuje.
      Gdy próbowałam wypuścić Floriana, osyczał Bakiego i zwiał.
      Nie chcę dopuścić do łapoczynów, więc niech się reszta przyzwyczaja zza drugiej strony.

      Usuń
  2. tezMonika12 listopada 2020 23:44

    To potrwa jeszcze tylko jakies 17 miesiecy, potem sie naucza.Albo zaczna chadzac wlasnymi drogami;)
    Kocham zwierzeta - OHMMMMM

    OdpowiedzUsuń
  3. kryspa116 listopada 2020 11:51

    Moja schroniskowa sunia bała się wszystkiego i wszystkich,ale potem pokochała nas, a koty traktowała bardzo przyjaźnie. Miłością zaleczysz różnice,chociaż czasami może być ciężko.

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy18 listopada 2020 01:42

    Ja praktycznie. Psiaki mozna duzo nauczyc – tego co im I opiekunowi sprawi ulge I przyjemnosc. Jest takie cwiczenie na pozostawanie na miejscu (nie chodzi o legowisko). Wybierz miejsce z ktorego Mary i Baki maja dobry punkt obserwacyjny na Twoje ruchy (laza teraz za toba, bo so niepewne i jestes dla nich szefem stada) i przyzwyczaj je do pozostawania tam. obojetnie co robisz. Jak Ci sie ta idea podoba, to opisze w szczegolach albo puszukam linka po polsku. Moja suka, ktora mnie okrutnie kocha i najchetniej siedzialaby mi na kolanach (28 kg) nawet w WC, kladzie sie juz od lat samodzielnie na tym dywaniku, bo wie, ze sie oplaca - na pewno przyjdzie jakas smaczna zrzutka …..
    Serdecznie, Marzena

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. niutax19 listopada 2020 10:52

      Marzena, wszelkie Twoje rady są dla mnie bardzo cenne.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Muszę się wygadać, cholera jasna... (będę przeklinać)

-
 Przyszłam wczoraj tak zrąbana z pracy, że wieczorem wypuściłam psy, poczekałam, aż wrócą i poszłam spać o dziewiętnastej. Co było do przewidzenia, obudziłam się w środku nocy. Odczytałam wiadomość od córki z sąsiadów z zapytaniem, czy jest u mnie ich sunia. (W mroźne noce zabierałam malutką Sonię do siebie na noc, bo u siebie nie miała wstępu do domu. :( . Moje suki od jakiegoś czasu próbowały ją atakować, więc instalowałam małą w zamkniętym pokoju, a rano wypuszczałam. Ona nigdy sama nie weszła na posesję, gdy moje psy były na zewnątrz.) Zasnęłam ponownie, a rano odpowiedziałam na wiadomość pytaniem, czy Sonia się odnalazła. Niestety nie wróciła do domu i po powrocie sąsiada z pracy mieli wyruszyć na poszukiwania. Postanowiłam rozejrzeć się po okolicy wcześniej, jako że dziewczynka zapłakana, a ja jestem również bardzo emocjonalnie związana z Sonią. Znalazłam ją... Leżącą w moim ogrodzie... Martwą... Podobno w nocy już debile walili petardami. Nie słyszałam, spałam... Może samoch...
Czytaj więcej

Albowiem zeszłam srogo...

-
  Weszłam ci ja dziś wieczorkiem na pewną kocią grupę (czort mnie jakiś podkusił) i przeczytałam MĄDROŚĆ ROKU (a mamy dopiero marzec): "Koci FIP jest efektem mutacji KORONAWIRUSA. Więc nie jest zaraźliwy. To nie wirus, to tylko mutacja." Jprdl... Po cholerę ja tyle czasu zmitrężyłam kończąc weterynarię i uczyłam się diagnostyki chorób naszych braci mniejszych? Wszak w sieci jest tylu echspertów, którzy w krótkich słowach mi wyjaśnią, że zmutowany wirus to już nie jest wirus, więc nie zakaża już, spoko, a koronawirus i herpeswirus, to jeden pies i na wuj drążyć temat. Zabrnęłam już oto na koniec internetów, załamałam się sromotnie i uznałam, że czas na reset. :(
Czytaj więcej

Wkurw-post

-
  Co i rusz na fb czytam post o zagubieniu kota czy psa. Wyszedł i nie wrócił no... I scyzoryk mi się w kieszeni otwiera, Od razu zaznaczę: - jestem absolutnie przeciwna wypuszczaniu kotów - są zagrożeniem dla ekosystemu, jako bezwzględne drapieżniki, oraz same są zagrożone - przez atak dzikich zwierząt, potrącenie przez głupka w szybkim samochodziku oraz trafienie w ręce psychola, - jestem absolutnie przeciwna puszczaniu psów samopas - powody jak wyżej. Trzy razy z posesji spierniczył mi Baki, demolując panel ogrodowy i udając się na wędrówkę w celu odnalezienia sensu życia. Umierałam wówczas ze strachu i rozpaczy, a gdy w końcu panicz wrócił, nie wiedziałam, czy go przytulić, czy zabić. Płot został zabezpieczony i pies jest bezpieczny. Co do kotów - no miauwa - zaliczyliśmy trzy mieszkania, aktualnie mieszkamy w domu... Nigdy, ale to NIGDY nie dopuściłam do sytuacji, żeby kot niewychodzący wydostał się na zewnątrz. Mając pod opieką zwierzęta, jestem nadczujna, mam oczy dookoła gł...
Czytaj więcej