Oto, jak spędzam urlop

-

 Mniej więcej wygląda to tak:

  • Idę do kuchni - Bakisław i Mary za mną.
  • Siadam przy stole - Bakisław i Mary wracają na kanapę.
  • Rudolf chce na dół, wstaję wpuścić - Bakisław i Mary za mną.
  • Znowu siadam przy stole - Bakisław i Mary wracają na kanapę.
  • Lara chce na dół, wstaję wpuścić - Bakisław i Mary za mną.
  • Z wzdechem ciężkim siadam przy stole - Mary wraca na kanapę, Baki kładzie się na podłodze (już się psu nie chce).
  • Rudolf chce na górę, wstaję wpuścić - Mary za mną, Baki tylko podnosi głowę (coraz bardziej się psu nie chce).
  • Siadam, kuźwa, przy stole - Mary wraca na kanapę.
  • Lara chce na górę, Rudolf chce z powrotem na dół, wstaję - Mary za mną, Baki wodzi za nami samym wzrokiem (kompletnie się już psu nie chce).
  • Siadam przy stole #@#^&%&^&* - Mary się patrzy pytająco: "Ale na pewno?"
  • Nie, miauwa, hauwa, nie na pewno, idę do wc - Mary za mną, Baki też, bo zauważył zmianę trasy - nie ma jeszcze drzwi, nie ma prywatności.

Zatem jest tu chwilowo wesoły autobus.
Ale gdy zaciskam zęby i mruczę pod nosem: Kocham zwierzęta, kocham zwierzęta, naprawdę kocham zwierzęta, trochę pomaga...

Komentarze

  1. Alicja12 listopada 2020 11:32

    A może wyciąć małą dziurkę do przechodzenia dla kociastych a pchlarze będą mogły włożyć tam najwyżej łepek?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. niutax12 listopada 2020 23:07

      Na razie tylko Rudolf i Lara przechodzą. Reszta obserwuje.
      Gdy próbowałam wypuścić Floriana, osyczał Bakiego i zwiał.
      Nie chcę dopuścić do łapoczynów, więc niech się reszta przyzwyczaja zza drugiej strony.

      Usuń
  2. tezMonika12 listopada 2020 23:44

    To potrwa jeszcze tylko jakies 17 miesiecy, potem sie naucza.Albo zaczna chadzac wlasnymi drogami;)
    Kocham zwierzeta - OHMMMMM

    OdpowiedzUsuń
  3. kryspa116 listopada 2020 11:51

    Moja schroniskowa sunia bała się wszystkiego i wszystkich,ale potem pokochała nas, a koty traktowała bardzo przyjaźnie. Miłością zaleczysz różnice,chociaż czasami może być ciężko.

    OdpowiedzUsuń
  4. Anonimowy18 listopada 2020 01:42

    Ja praktycznie. Psiaki mozna duzo nauczyc – tego co im I opiekunowi sprawi ulge I przyjemnosc. Jest takie cwiczenie na pozostawanie na miejscu (nie chodzi o legowisko). Wybierz miejsce z ktorego Mary i Baki maja dobry punkt obserwacyjny na Twoje ruchy (laza teraz za toba, bo so niepewne i jestes dla nich szefem stada) i przyzwyczaj je do pozostawania tam. obojetnie co robisz. Jak Ci sie ta idea podoba, to opisze w szczegolach albo puszukam linka po polsku. Moja suka, ktora mnie okrutnie kocha i najchetniej siedzialaby mi na kolanach (28 kg) nawet w WC, kladzie sie juz od lat samodzielnie na tym dywaniku, bo wie, ze sie oplaca - na pewno przyjdzie jakas smaczna zrzutka …..
    Serdecznie, Marzena

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. niutax19 listopada 2020 10:52

      Marzena, wszelkie Twoje rady są dla mnie bardzo cenne.

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Muszę się wygadać, cholera jasna... (będę przeklinać)

-
 Przyszłam wczoraj tak zrąbana z pracy, że wieczorem wypuściłam psy, poczekałam, aż wrócą i poszłam spać o dziewiętnastej. Co było do przewidzenia, obudziłam się w środku nocy. Odczytałam wiadomość od córki z sąsiadów z zapytaniem, czy jest u mnie ich sunia. (W mroźne noce zabierałam malutką Sonię do siebie na noc, bo u siebie nie miała wstępu do domu. :( . Moje suki od jakiegoś czasu próbowały ją atakować, więc instalowałam małą w zamkniętym pokoju, a rano wypuszczałam. Ona nigdy sama nie weszła na posesję, gdy moje psy były na zewnątrz.) Zasnęłam ponownie, a rano odpowiedziałam na wiadomość pytaniem, czy Sonia się odnalazła. Niestety nie wróciła do domu i po powrocie sąsiada z pracy mieli wyruszyć na poszukiwania. Postanowiłam rozejrzeć się po okolicy wcześniej, jako że dziewczynka zapłakana, a ja jestem również bardzo emocjonalnie związana z Sonią. Znalazłam ją... Leżącą w moim ogrodzie... Martwą... Podobno w nocy już debile walili petardami. Nie słyszałam, spałam... Może samochód j
Czytaj więcej

Leon

-
Koty są symbolem gracji. Poruszają się z dystynkcją, zwinnie i niemal bezszelestnie, jak na prawdziwe drapieżniki przystało. Leona to jednak nie dotyczy, proszę Państwa. Leon albo ma grację głęboko w łaciatym dupsku, albo po prostu nie wie, że jest kotem. Swoją destrukcyjną działalność Leon rozpoczął jeszcze małym siusiumajtkiem będąc. (Tu muszę pozwolić sobie na małą dygresję i zaznaczyć, że określenie "siusiumajtek" nie znalazło się tu przypadkowo, BYNAJMNIEJ. Na szczęście z wiekiem mu przeszło.) Gdzie Leon się nie pojawił, siał zamęt i zniszczenie. Mam w domu kota z darem telekinezy - sprawiał, że wszystko lewitowało: kubki, doniczki, a nawet karnisze. Teraz, gdy tyłek mu urósł, a zawartość Leona w Leonie kilkukrotnie zwiększyła objętość (i wagę), postanowił ograniczyć się do bycia kotem niskopiennym. Nie bez znaczenia jest tu fakt spierniczenia się z karnisza centralnie na papę, w związku z czym Leon doszedł do wniosku, że zasłony lepiej omijać szerokim łukiem. Przechodzą
Czytaj więcej

Sezon wakacyjny :)

-
  Mam od piątku na stanie pięć i pół psa. Te nadprogramowe półtora to Ares i Sonia. Sąsiedzi wyjechali. Jest lekkie kongo, gdyż: - Ares usilnie próbuje zachęcać Bakiego do wspólnej zabawy, ale Baki jest już seniorem, więc muszę pilnować, żeby młody go nie męczył; - moje suki KK cyklicznie organizują łowy na Sonię, więc tego małego kurdupla też wiecznie muszę mieć na oku; - no i koty mają tygodniowy szlaban na parter i muszę pamiętać o zamykaniu drzwi na schodach - nie o koty się martwię, a o fakt, że ewentualna ich konfrontacja z Aresem skończyłaby się carpaccio z psininy. Także 3 x MUSZĘ. Ale ogarniam. (Za to mój odkurzacz spakował neseser oraz bagaż podręczny i oświadczył, że nie taka była umowa, że on to pie...oli i leci na urlop na Ibizę.)
Czytaj więcej