Taki trochę rollercoaster

-
Jako że ostatnio wprowadzili nam pracę zmianową, moje życie jakby nieco straciło swój rytm. Znaczy się rytm ma, ale bardzo niemiarowy.

Z fachowcami na budowie umawiam się o bardzo dziwnych porach - wczoraj stolarz o 19:00, w sobotę cieśla o 7:30... I w związku z tym cieślą to niezłe jajca wynikły.
Bo zasadniczo umawiając się z nim, zapewniłam chłopinę, że wszystko jest na miejscu - rury, złączki, kolanka, skolko ugodno. Tylko brać.
A wczoraj się okazało, że rury są - a juści - ale nie tej średnicy, jaka jest akurat potrzebna. Bardzo pięknie.
Dzwonię zatem do hurtowni:
- Czy macie może rury kanalizacyjne, średnica 75, od zaraz?
- Hm... Może być problem... A ile?
- Drobiażdżek. Dwa króciutkie kawałki. Potrzebuję jeden długości 60 metrów i drugi jakieś 150 metrów...
- Khhh... Siorp... Khhh... - Zapewne wystąpił syndrom ostrego zakrztuszenia się kawą. - ILE? Chyba centymetrów?...
- A tak, drobne przejęzyczenie... (Oj tam...)
- Dostępne są metrowe. Muszę sprawdzić, ile mamy w magazynie. Oddzwonię do pani, tak?...

Po kilku minutach...

- Mamy na pewno dwie.
- Oj... Trzy potrzebuję... (Chlip.)
- Oddzwonię.

Po chwili...

- Mamy trzy! Yeah!
- A kolanko? Macie jedno kolanko 75?...
- (#@^#^%$&$^$#) Oddzwonię.

Po minucie...

- Wiktoria! Jest kolanko!
- Kocham pana! (... panie Sułku)

I tak oto: u-ra-to-wa-na.

Zatem muszę być w hurtowni w sobotę o 7:00. Żeby ten plan zrealizować, muszę wstać o jakiejś 5:00. Muszę sobie przypomnieć, jak taka godzina wygląda na zegarku, bo naprawdę nie pamiętam... :(

(Założę się, że pracownicy hurtowni mają ze mnie mega-bekę. Pierwsze salwy chichotów najprawdopodobniej wybuchają tuż po zamknięciu się za mną drzwi, tudzież po odłożeniu słuchawki.
No i na zdrowie. I tak ich lubię. ;) )

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Muszę się wygadać, cholera jasna... (będę przeklinać)

-
 Przyszłam wczoraj tak zrąbana z pracy, że wieczorem wypuściłam psy, poczekałam, aż wrócą i poszłam spać o dziewiętnastej. Co było do przewidzenia, obudziłam się w środku nocy. Odczytałam wiadomość od córki z sąsiadów z zapytaniem, czy jest u mnie ich sunia. (W mroźne noce zabierałam malutką Sonię do siebie na noc, bo u siebie nie miała wstępu do domu. :( . Moje suki od jakiegoś czasu próbowały ją atakować, więc instalowałam małą w zamkniętym pokoju, a rano wypuszczałam. Ona nigdy sama nie weszła na posesję, gdy moje psy były na zewnątrz.) Zasnęłam ponownie, a rano odpowiedziałam na wiadomość pytaniem, czy Sonia się odnalazła. Niestety nie wróciła do domu i po powrocie sąsiada z pracy mieli wyruszyć na poszukiwania. Postanowiłam rozejrzeć się po okolicy wcześniej, jako że dziewczynka zapłakana, a ja jestem również bardzo emocjonalnie związana z Sonią. Znalazłam ją... Leżącą w moim ogrodzie... Martwą... Podobno w nocy już debile walili petardami. Nie słyszałam, spałam... Może samoch...
Czytaj więcej

Albowiem zeszłam srogo...

-
  Weszłam ci ja dziś wieczorkiem na pewną kocią grupę (czort mnie jakiś podkusił) i przeczytałam MĄDROŚĆ ROKU (a mamy dopiero marzec): "Koci FIP jest efektem mutacji KORONAWIRUSA. Więc nie jest zaraźliwy. To nie wirus, to tylko mutacja." Jprdl... Po cholerę ja tyle czasu zmitrężyłam kończąc weterynarię i uczyłam się diagnostyki chorób naszych braci mniejszych? Wszak w sieci jest tylu echspertów, którzy w krótkich słowach mi wyjaśnią, że zmutowany wirus to już nie jest wirus, więc nie zakaża już, spoko, a koronawirus i herpeswirus, to jeden pies i na wuj drążyć temat. Zabrnęłam już oto na koniec internetów, załamałam się sromotnie i uznałam, że czas na reset. :(
Czytaj więcej

Wkurw-post

-
  Co i rusz na fb czytam post o zagubieniu kota czy psa. Wyszedł i nie wrócił no... I scyzoryk mi się w kieszeni otwiera, Od razu zaznaczę: - jestem absolutnie przeciwna wypuszczaniu kotów - są zagrożeniem dla ekosystemu, jako bezwzględne drapieżniki, oraz same są zagrożone - przez atak dzikich zwierząt, potrącenie przez głupka w szybkim samochodziku oraz trafienie w ręce psychola, - jestem absolutnie przeciwna puszczaniu psów samopas - powody jak wyżej. Trzy razy z posesji spierniczył mi Baki, demolując panel ogrodowy i udając się na wędrówkę w celu odnalezienia sensu życia. Umierałam wówczas ze strachu i rozpaczy, a gdy w końcu panicz wrócił, nie wiedziałam, czy go przytulić, czy zabić. Płot został zabezpieczony i pies jest bezpieczny. Co do kotów - no miauwa - zaliczyliśmy trzy mieszkania, aktualnie mieszkamy w domu... Nigdy, ale to NIGDY nie dopuściłam do sytuacji, żeby kot niewychodzący wydostał się na zewnątrz. Mając pod opieką zwierzęta, jestem nadczujna, mam oczy dookoła gł...
Czytaj więcej