Wiem, że jestem ostatnio nieco monotematyczna

-
I trudno.
Na budowie zastój. Nadal czekam na drewno.
Ale - odkąd pogodziłam się z faktem, że w tym roku domu nie wykończę - jakoś ciśnienie ze mnie zeszło. I jestem spokojniejsza.
Gdyby nie koty, przeprowadzka byłaby wykonalna. Ale niestety - są zwierzęta, nie da się.

- A może by tak rozważyć czasową przeprowadzkę do Gargamelka? - Błysnął Paweł. - Przecież pięterko już prawie wykończone...

(Gargamelek - kolejny cud polskiej architektury, nabyty przez emenemsów za grosze, w celu gruntownego wyremontowania i sprzedaży.)

- Spoko. Zawsze marzyłam o domu z pięterkiem, na które będę wchodziła po drabinie. Nie no, luz. A koty wcale nie będą próbowały skakać z góry ekipie remontowej na głowy, w ogóle... By następnie rozleźć się po całej dzielnicy. Spoko, mistrzu.
- No fakt... Nie pomyślałem...

Ommm...

Maja rozpoczęła drugi miesiąc na antybiotykach.
Dołączamy steryd w inhalatorze.
Pociecha taka, że jedno płuco już spoko. W drugim jeszcze są szmery.
Górne drogi oddechowe nadal zawalone aż miło...

Pociechę stanowi przykład Kuzco, który jako 8-miesięczny kociak został zakwalifikowany przez weta do eutanazji. Wyszłam wtedy z gabinetu, trzaskając drzwiami. Znaczy, wymsknęły mi się, wiecie.
Ratowałam tego kota dobre pół roku - antybiotyki, sterydy, tabletki, krople, maści, kąpiele lecznicze, kroplówki, leki wspomagające system odpornościowy...
Kocur, który został wówczas spisany na straty przez tego weta-niedouka, dziś ma ponad dziewięć lat, żyje pełnią życia, wyniańczył Larę, potem Ósemkę, a teraz opiekuje się Mają.
Ten kot miał w życiu misję po prostu i pokonał wszelkie przeszkody.
Tak będzie i z Mają, ne spa?

Idę łyknąć kolejną dawkę witaminy D, bo coś mi się smutasowo robi ostatnio.
Chyba sobie strzelę gumą od gaci...

Komentarze

  1. Atuna8 października 2019 03:19

    Czas tak zapiernicza, że za chwilę będzie wiosna. Odpocznij trochę, zawsze się przyda trochę luzu.
    Ja jestem po małym remoncie i dawkuję sobie porządki z umiarem. Tym bardziej, że zaraz po wyjściu ekipy sąsiadka zalała mi kuchnię i toaletę i remontu będzie ciąg dalszy w bliższym lub dalszym terminie. Zakończony remont też był konsekwencja zalania przez nią łazienki i przedpokoju. Przez ponad 30 lat już się przyzwyczaiłam do cyklicznych opadów z sufitu:) Tobie i koteczkom życzę zdrowia i radosnego nastroju na jesienne dni, niektóre bywają i o tej porze piękne .

    OdpowiedzUsuń
  2. Alicja8 października 2019 12:22

    Nie trać czasu na strzelanie z gumy, wymizaj kociaste. Jak hauwiaste przyjęły do wiadomości że muszą zimować w schronie?

    OdpowiedzUsuń
  3. Warmia9 października 2019 05:18

    Ja bym jeszcze spróbowała dać jej koziego mleka - ono ma bardzo specyficzne właściwości, m. in. lecznicze.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Muszę się wygadać, cholera jasna... (będę przeklinać)

-
 Przyszłam wczoraj tak zrąbana z pracy, że wieczorem wypuściłam psy, poczekałam, aż wrócą i poszłam spać o dziewiętnastej. Co było do przewidzenia, obudziłam się w środku nocy. Odczytałam wiadomość od córki z sąsiadów z zapytaniem, czy jest u mnie ich sunia. (W mroźne noce zabierałam malutką Sonię do siebie na noc, bo u siebie nie miała wstępu do domu. :( . Moje suki od jakiegoś czasu próbowały ją atakować, więc instalowałam małą w zamkniętym pokoju, a rano wypuszczałam. Ona nigdy sama nie weszła na posesję, gdy moje psy były na zewnątrz.) Zasnęłam ponownie, a rano odpowiedziałam na wiadomość pytaniem, czy Sonia się odnalazła. Niestety nie wróciła do domu i po powrocie sąsiada z pracy mieli wyruszyć na poszukiwania. Postanowiłam rozejrzeć się po okolicy wcześniej, jako że dziewczynka zapłakana, a ja jestem również bardzo emocjonalnie związana z Sonią. Znalazłam ją... Leżącą w moim ogrodzie... Martwą... Podobno w nocy już debile walili petardami. Nie słyszałam, spałam... Może samochód j
Czytaj więcej

Leon

-
Koty są symbolem gracji. Poruszają się z dystynkcją, zwinnie i niemal bezszelestnie, jak na prawdziwe drapieżniki przystało. Leona to jednak nie dotyczy, proszę Państwa. Leon albo ma grację głęboko w łaciatym dupsku, albo po prostu nie wie, że jest kotem. Swoją destrukcyjną działalność Leon rozpoczął jeszcze małym siusiumajtkiem będąc. (Tu muszę pozwolić sobie na małą dygresję i zaznaczyć, że określenie "siusiumajtek" nie znalazło się tu przypadkowo, BYNAJMNIEJ. Na szczęście z wiekiem mu przeszło.) Gdzie Leon się nie pojawił, siał zamęt i zniszczenie. Mam w domu kota z darem telekinezy - sprawiał, że wszystko lewitowało: kubki, doniczki, a nawet karnisze. Teraz, gdy tyłek mu urósł, a zawartość Leona w Leonie kilkukrotnie zwiększyła objętość (i wagę), postanowił ograniczyć się do bycia kotem niskopiennym. Nie bez znaczenia jest tu fakt spierniczenia się z karnisza centralnie na papę, w związku z czym Leon doszedł do wniosku, że zasłony lepiej omijać szerokim łukiem. Przechodzą
Czytaj więcej

Sezon wakacyjny :)

-
  Mam od piątku na stanie pięć i pół psa. Te nadprogramowe półtora to Ares i Sonia. Sąsiedzi wyjechali. Jest lekkie kongo, gdyż: - Ares usilnie próbuje zachęcać Bakiego do wspólnej zabawy, ale Baki jest już seniorem, więc muszę pilnować, żeby młody go nie męczył; - moje suki KK cyklicznie organizują łowy na Sonię, więc tego małego kurdupla też wiecznie muszę mieć na oku; - no i koty mają tygodniowy szlaban na parter i muszę pamiętać o zamykaniu drzwi na schodach - nie o koty się martwię, a o fakt, że ewentualna ich konfrontacja z Aresem skończyłaby się carpaccio z psininy. Także 3 x MUSZĘ. Ale ogarniam. (Za to mój odkurzacz spakował neseser oraz bagaż podręczny i oświadczył, że nie taka była umowa, że on to pie...oli i leci na urlop na Ibizę.)
Czytaj więcej